Toen ik voor het eerst zwanger was, had ik me goed voorbereid op mijn bevalling. Dacht ik. Ik volgde met mijn partner een cursus hypnobirthing, ging naar voorlichtingen van de verloskundige en dacht dat ik me daarmee goed had voorbereid op mijn zo gewenste thuisbevalling. Maar mijn eerste bevalervaring werd een heftige en negatieve ervaring. De verloskundige wisselde van dienst met een andere, ik voelde me niet gehoord, er werd soms tegen me gepraat alsof ik een kleuter was i.p.v. een hoogopgeleide zelfstandige vrouw. Uiteindelijk werd mijn bevalling medisch en is mijn zoon in het ziekenhuis geboren, met voor ons beiden complicaties. Ik voelde me vooral verdrietig over deze geboorte en enorm overweldigd. Het duurde een jaar voordat ik dit goed verwerkt had, maar ik zag ook waar ik van had geleerd. 

 

Toen ik zwanger was van mijn dochter besloot ik: dit gaan we anders doen. Ik breidde mijn kennis over bevallen enorm uit, en besloot een doula in te schakelen. De geboorte van mijn dochter Meike was voor mij een transformatie. Ik voelde me sterk en krachtig! Ik had geboorte gegeven aan mijn dochter en mezelf én haar een zachte landing gegeven. Ik voelde me on top of the world. 

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Ik begon steeds meer in te zien dat het lichaam van vrouwen prachtig in elkaar zit, en dat iedere vrouw kan baren. Helaas is onze huidige geboortezorg behoorlijk overgemedicaliseerd, waardoor vrouwen met de beste bedoelingen vaak veel medische interventies ondergaan. Ik denk dat vrouwen veel beter voorbereid kunnen worden op hun bevalling en dat zowel geboortewerkers als zwangeren zelf daar een grote rol in kunnen spelen. Ik vind het belangrijk om vanuit betrouwbare kennis en ervaring de zwangere en haar geboortepartner te informeren en te begeleiden zodat ze echt haar eigen keuzes kan maken voor de beste start voor zichzelf en haar kindje.